مجله نبات کوچولو شماره 70

مجله نبات کوچولو شماره 70 با شعر کوتاهی به نام «کتاب» از طیبه شامانی آغاز می‌شود. در این شعر به درختان و جنگل‌ها اهمیت داده شده است و خواسته شده تا درختان را قطع نکنند چرا که به محیط زیست آسیب می‌رساند. ناصر کشاورز در دو شعر «طوطی» و «یاکریم» با ادبیاتی طنز این دو حیوان را به نحو بامزه‌ای معرفی کرده است. تصویرگری‌های این دو شعر نیز مانند درون‌مایۀ خود شعر نمکین اند. «هلف» داستان طنزی ست از یگانه مرادی لاکه که رویکرد حل مسئله را بکار برده است. دوستی و همزیستی از دیگر مفاهیمی ست که در این داستان به آن‌ها اشاره شده است. 

«با صدای چی؟» نیز داستانی طنز است که نکات نغزی دارد. «الاغ»، به معرفی کوتاه و تصویری از این حیوان می‌پردازد. «یکی بود یکی نبود»، با زبان داستان، معرفی از الاغ را کامل‌تر می‌کند. سوسن طاقدیس نیز داستانی با نام «الاغی که نداشت» را منتشر کرده است. در این داستان الاغی هست که خیال می‌کند ندارد. او همه جا را می‌گردد و از همه پرس‌وجو می‌کند. «الاغ جونی» سرودۀ سعیده موسوی‌زاده شعری کوتاه و کودکانه دربارۀ همین حیوان است. در ادامه نیز نقاشی بچه‌ها از الاغ ذهنی خودشان با نام خودشان چاپ شده است.

شعر «جوونه»، به‌طور غیر مستقیم و با ادبیاتی کودکانه نمونه‌ای از چرخۀ طبیعت را توضیح داده است. این شعر از مجله نبات کوچولو شماره 70 برای بچه‌های علاقه‌مند به موسیقی نت‌های موسیقی همین شعر را نیز در بر دارد. داستان مصور «هاپوپو»، در چند تصویر، بدون استفاده از هیچ کلمه‌ای، داستانی را روایت می‌کند. بچه‌ها با تماشای این تصاویر و صد البته با به‌کارگیری قوة خلاقیت خود، داستان‌سرایی می‌کنند. بچه‌ها علاوه‌بر لذت بردن از روایت‌گری، هوش و خلاقیت خود را در این فرایند تقویت می‌کنند. آنان مجالی می‌یابند تا آزادانه ذهن خلاق و کودکانة خود را بر فراز قصه به پرواز درآورند.

«سنجاقک» در مجله کودک، دو کتاب داستان را با زبانی طنز معرفی کرده است. یکی کتابی ست مصور از کریس هوتن و دیگری مجموعه‌ای 10 جلدی نوشتۀ لاله جعفری ست. شعر «لاکی لاک‌پشته» از مریم اسلامی به اهمیت دادن به نظافت شخصی و پاکیزگی و حمام کردن پرداخته است. این فرایند با بازی درون حمام و زبان طنز توضیح داده شده تا اثرگذاری بیشتری روی این سنین داشته باشد. داستان «موش کوچولو و سیب سرخ» نام کتابی با همین نام نوشتۀ ای.اچ بنجامین با تصویرگری جان بیندال است. این کتاب با ترجمۀ بهارک عضدی با همان تصاویر و صفحات نسخۀ خارجی در مجله نبات کوچولو شماره 70 چاپ شده است. داستان دربارۀ دوستی، بخشندگی و همیاری ست.

«من گشنمه» نمایش‌نامه‌ای در مزمت تنبلی ست از لاله جعفری. بچه‌ها می‌توانند این نمایش‌نامه را در مهد یا با بچه‌های دیگر اجرا کنند و از آن لذت ببرند. علاوه‌بر این در این حین مهارت کارگروهی نیز تقویت و تمرین می‌شود. مریم عابدی در ادامه دو شعر آهنگین «یک و دو» و «سه و نیم» را سروده است. داستان «دلفین خندان، دلفین اخمو» نوشتۀ مجید راستی ست او در این داستان کودک را در قصه‌گویی سهیم می‌کند و با او همراه می‌شود تا نخستین گام‌هایش را در این مسیر بردارد و شیرینی آن را بچشد. توضیح آنکه؛ در جملات به جای بعضی از کلمات، شکل آن قرار داده شده و به این ترتیب کودک به کمک خواننده، جملات را تکمیل می‌کند. در بخش «هم بازی» مجله نبات کوچولو شماره 70 به کودکان چند بازی سادۀ تحرکی و محیطی آموزش داده می‌شود تا با یکدیگر بتوانند آن‌ها انجام دهند و از کنار هم بودن لذت ببرند. همچنین این تحرکات باعث شادابی و تقویت جسم آنان نیز می‌شود. در پایان؛ مصطفی رحماندوست، بچه‌ها را با لالایی «فرشته‌ی خواب»، به خوابی خوش می‌فرستد.