مجله نبات کوچولو شماره 88

مجله نبات کوچولو شماره 88 با شعری کوتاه به نام «بابای بالدار» آغاز می‌شود. «اهورا چهارساله»، داستانی ساده و در عین حال هیجان‌انگیز است که به پرورش قوه‌ تخیل کودک و توانمندسازی او در جان‌بخشی به اشیا، دقت به جزئیات اطراف و خلق سرگرمی از دل اتفاقات روزمره کمک می‌کند. اهورا در سرگرم کردن خود، بدون نیاز به شخصی دیگر، یا اسباب‌بازی‌های جورواجور توانا بنظر می‌رسد، به‌طوری که خواننده را به خنده می‌آورد. 

فریبا کلهر در «کوفته‌های نصفه و خوش‌مزه» به بخشندگی و مفهوم به اشتراک‌گذاری در کودکان می‌پردازد. به نحوی می‌توان گفت که این داستان درون‌مایه‌ی اخلاقی دارد و این امر را به صورت غیرمستقیم و ماهرانه رعایت کرده است. افسانه شعبان‌نژآد در شعر «الا زنگی و توپ رنگی»، به مشکلی که امروزه بسیاری از افراد را درگیر خود کرده است می‌پردازد؛ آپارتمان‌نشینی، جزئی تفکیک‌ناپذیر از زندگی انسان شده است و به دنبال آن رعایت فرهنگ آن و مراعات حال دیگران نیز می‌آید. در این شعر به دوری از بازی‌های پرسروصدا در مکان‌هایی که ممکن است موجب آزار دیگران شود، پرداخته می‌شود. والدین محترم می‌توانند به‌جای تذکر چندین‌باره‌‌ی این موضوع، این شعر را برای فرزندان دلبندشان بخوانند تا شعر و آموزش غیرمستقیم کار خودش را بکند. 

شعر «تاب تاب عباسی» و داستان «بازی در پارک» در پارک اتفاق می‌افتد؛ بچه‌ها در این صفحات با چگونگی رفتار با دوستان با وجود تفاوت‌های ذاتی آشنا می‌شوند. بچه‌ها یاد می‌گیرند که هرکس تفاوت‌هایی دارد و می‌توان با اندیشیدن نحوه‌ی تطابق با آن را کشف کرد. «خال خالی» داستانی با عبارات آهنگین است که محبت عملی در دوستی را نشان می‌دهد همچنین به زبانی کودکانه، متعصب نبودن، انعطاف‌پذیری و امتحان کردن گزینه‌های نو را به عنوان راهی روشن معرفی می‌کند.

افسانه شعبان‌نژاد، نمایشنامه‌ای موزون را در «می‌شه کنارتون باشم» این مجله کودک نوشته است. تأکید این شعر بر کار و تلاش و جست‌وجوگری ست. شخصیت اصلی، مداد؛ پرس‌وجو می‌کند تا جایی که متعلق به آن است را بیابد. او برای پیدا کردن هدف خود، تلاش می‌کند. در اهمیت و لزوم نگهداری از زمین و منابع طبیعی، شعر «اون روز که اومد به دنیا» می‌تواند گزینه‌ی مناسبی باشد. شعر و داستان بعدی مجله نبات کوچولو شماره 88 با نام‌های «چک چکینه» و «سوال نَم‌نَم» نعمت الهی باران را با طراوت و شادابی آن بر مخاطبان فرومی‌ریزد. کلر ژوبرت در این داستان، یاد خدا را موجب مهربان شدن آدم‌ها بیان می‌کند؛ آدم‌ها وقتی به خاطر خدا صبح تا شب چیزی نمی‌خورند، بیشتر به یاد اویند و بنابراین سعی می‌کنند آدم‌های بهتری باشند. نکاتی آموزشی و ابتدائی درباره‌ی گیاهان و حشرات در باغ را نیز می‌توان در «وای وای وای باغ خانه‌ی کیه؟» دنبال کرد. 

«هری و دایناسورها» نام کتابی نوشته‌ی یان وایبرو با تصویرگری آدریان رینولدز است که بهارک عضدی آن را به صورت اختصاصی برای نبات کوچولو ترجمه کرده است. تمام صفحات این کتاب در داستانی با همین نام در این شماره‌ی مجله‌ی نبات نیز آمده است. 

به‌‌رسمیت شناختن احساسات کودک و پذیرش هیجانات او ابتدایی‌ترین گام‌های همدلی با اوست که جریان طبیعت را در او فعال نگه می‌دارد. والدین و مربیان باید آگاه باشند که احساسات کودک، هرچه که باشد، نباید باعث سرزنش شدن او یا القای حس ناخوشایند در او شود. چراکه غم همراه شادی‌ست و همچنین است سایر احساسات کودک. پس اولین گام پذیرش آن حس است. گام دوم را همچنان که در «جیغ جیغک» نیز می‌توان یافت، ارائه‌ی راهکار برای تسلط برآن است. کودک ابتدا باید آگاه شود که این حس خوشایند یا ناخوشایندی که دارد چیست، آن را بپذیرد و بعد راهی بیابد تا بر آن مسلط شود. در این داستان دو راه برای آرام شدن پس از عصبانیت آموزش داده شده است. 

ایران‌گردی مجله نبات کوچولو شماره 88 به شهر مشهد پرداخته است و کودک را با مکان‌های گردشگری و سوغات شهر مشهد آشنا می‌کند. در قسمت بدن من این شماره از مجله، کودک با شبیه‌سازی حرکات حیوانات، یوگا تمرین می‌کند و از اهمیت دادن به خود لذت می‌برد. در «سلام کلاغ» شعری در معرفی کلاغ آمده و در صفحات بعدی نیز نقاشی ارسالی بچه‌ها از کلاغ حال و هوایی دیگر به مجله داده است. 

در داستان «لیزلیزی‌ها» کودک به‌نوعی قصه‌گویی می‌کند و از اینکه خود را در این فرایند فعال می‌بیند هیجان‌زده می‌شود. همچنین در این داستان، به دوستی و کمک به دیگران پرداخته می‌شود. در قسمت «زمین من»، شعری با عنوان «آپارتمان باغی» به دگرگونی بافت شهر از گذشته تاکنون و جایگزینی سرسبزی با آپارتمان پرداخته شده است. در پایان نیز، کودک با لالایی «اشی مشی» به خوابی خوش می‌رود.