مجله نبات کوچولو شماره 90

مجله با بخش «خدای من» و شعر کوتاه «قُل قُلک» آغاز می‌شود. محمدرضا شمس در داستان «شرشرشر، غرغرغر»، تفاوت را در موجودات مختلف با زبانی کودکانه و آهنگین به تصویر می‌کشد و آن را امری طبیعی بیان می‌کند؛ جیرجیرک با شروع باران با سرعت زیر برگ گل می‌رود و قایم می‌شود. اما کرم خاکی از باریدن باران خوش‌حال می‌شود و قهقه‌زنان زیر باران می‌رود و خوش می‌گذراند. یک امر طبیعی می‌تواند برای دو موجود هیجانات متفاوت به وجود آورد و هرکدام با توجه به شرایطشان واکنشی متفاوت نسبت به آن نشان می‌دهند. مجید راستی در «تمساح عینکی»، گریزی به مثل معروف «اشک تمساح» می‌زند. 

«الازنگی و پیشی»، سروده‌ی افسانه شعبان‌نژاد را سارا عضدی تصویرگری کرده است. این شعر از مجله نبات کوچولو شماره 90 به مهربانی کردن با حیوانات می‌پردازد و غذا و اهمیت دادن به آن‌ها را ارزشمند می‌داند. شعر «موزه»، توضیح موزه و برخی قوانین آن به زبانه شعر است. «بالا را ببین»، داستانی ست که در جنگل و میان حیوانات می‌گذرد. هرکدام از حیوانات از نصفه پوست گردو استفاده‌ای می‌کنند؛ یک نصفه‌ پوست گردو به چه کارها که نمی‌آید! 

افسانه شعبان‌نژآد در نمایشنامه‌ی «دارام، دارام، ساز می‌زنم»، داستان طبلی را روایت می‌کند که دنبال خانه‌ای می‌گردد تا در آن بنوازد و افراد خانه‌ را خوش‌حال کند. «طبل کوچیک» در خانه‌ها را می‌زند و از آن‌ها سوال می‌کند که می‌تواند بنوازد؟ طبل کوچیک در جست‌وجوی جایی ست که بتواند استعداد خود را شکوفا کند و برای رسیدن به هدفش دست از تلاش برنمی‌دارد. هرنقش این نمایش را می‌توان به کسی سپرد و با اجرای آن هم لذت برد و هم کار گروهی را تمرین کرد. شعر «آروم آروم»، برشی از طبیعت را همراه خلاقیت و پرورش قوه‌ی تخیل نشان می‌دهد و از این طریق توجه کودک را به جزئیات روزمره و دقت در آن جلب می‌کند. 

کلر ژوبرت داستان «قولِ قولِ قولِ» را نوشته است و در آن به موضوعی اخلاقی و کش‌مکشی روزمره می‌پردازد؛ در موقعیتی که گفتن صداقت، دردسرساز خواهد بود و ممکن است کسی را خشمگین و ناراحت کند چه باید کرد؟ فلسفه‌ی اخلاق درمورد صداقت چه می‌گوید و چرا باید آن را رعایت کرد؟ شعر «توپ‌ بازی» همچنین موقعیت مشابهی را روایت می‌کند و راست‌گویی را بهترین راه می‌داند. صفحه‌ای در این مجله کودک وجود دارد که به آشپزی می‌پردازد. در این شماره، طرز تهیه‌ی یک لیوان «نوشابه‌ی میوه‌ای» با موز و توت‌فرنگی و شیر آموزش داده می‌شود.

بخش «کاردستی من» در مجله نبات کوچولو شماره 90 ساخت «بادگیر» را با استفاده از کیسه زباله و مقوا و روبان‌های رنگی آموزش می‌دهد تا دست‌ورزی بچه‌ها تقویت شود و در انجام کارهای ظریف مهارت پیدا کنند. «خرگوش ناقلا» داستانی‌ست که ترجمه‌ی کتابی با همین نام است. تمام صفحات این کتاب با همان تصاویر در بخش «همسایه‌‌ی من» مجله قرار داده شده است. داستان درباره‌ی وحشتی فراگیر است که هیچ‌کس علت آن را نمی‌داند و صرفا به دلیل اینکه دیگران نیز وحشت دارند و فرار می‌کنند، آن‌ها هم فرار می‌کنند. در حالی که حتی منشأ آن وحشت نیز ابدا چیز ترسناکی نیست. جهل عمومی و تبعیت بی‌پرسش چنین عوارضی را در پی خواهد داشت. کودک با «ایران من» این شماره از مجله سفری به شهر «یزد» خواهد داشت و با مکان‌های دیدنی، صنایع دستی و خوراکی‌های این شهر تاریخی آشنا می‌شود. 

بخش «حال من» در هر شماره از مجله به توضیح یکی از احساسات می‌پردازد. در این شماره به «احساس خجالت» پرداخته می‌شود. کودک ابتدا با نشانه‌های این احساس آشنا می‌شود تا نسبت به آن آگاه شود و آن را بپذیرد بدون آنکه احساس ناخوشایندی از داشتن آن احساس پیدا کند. سپس به او کمک می‌شود تا منشأ این حس را در خودش پیدا کند و بفهمد چرا چنین احساسی دارد. در نهایت نیز چند راهکار معرفی می‌شود تا کودک بتواند هنگامی که احساس خجالت می‌کند خود را آرام کند. بخش «بدن من» مجله، اهمیت جسم و روح را گوشزد می‌کند. در مجله نبات کوچولو شماره 90 کودک با شبیه‌سازی شهربازی یوگا انجام می‌دهد و لذت می‌برد. 

مهری ماهوتی در شعر «جشن باران»، حال و هوای طبیعت را هنگام باریدن باران توصیف می‌کند. «سلام پاندا» کودک را با زندگی پاندا آشنا می‌کند و در صفحات بعدی نقاشی‌های ارسالی کودکان از پاندای خودشان چاپ شده است. «زبانِ دراز» کودک را در قصه‌گویی شریک می‌کند تا بتواند طعم شیرین آن را بچشد. همچنین احترام به سلایق و ویژگی‌های متفاوت را می‌بیند. مریم اسلامی در «قچیل قچیل» شعری با محتوای محافظت از زمین با جایگزینی کیسه‌ی پارچه‌ای سروده است. در پایان مجله نیز «خُرخُر خواب» خوابی شیرین را برای کودک به ارمغان می‌آورد.