مجله نبات کوچولو شماره 85

مجله با شعری کوتاه به نام «دونه دونه» آغاز می‌شود. در ادامه ناصر کشاورز در شعر «هرچی که تو می‌خواهی» میدون تره‌بار را معرفی می‌کند. در «دوستش دارم فراوون» نیز سروده‌ای درباره‌ی مدرسه دارد. «دارک»، «اِکسکیوزمی» دو خاطره از «دفترچه خاطرات یک مارمولک کمودو» ست درباره‌ی همسایه‌ی جدیدشان است که به تازگی از شهر دیگری آمده‌اند و زبانشان با آن‌ها متفاوت است. مریم اسلامی در شعر «من نمیام» به توانایی نه گفتن به غریبه‌ها می‌پردازد. کودک باید در این سنین مهارت نه گفتن به غریبه‌ها را پیدا کند و آموزش ببیند که با غریبه‌ها و بدون اجازه‌ی مادر یا پدر جایی نرود. در شعر «می‌گم به داداشم» این مجله کودک نیز در راستای همین موضوع مهم، لمس بد را تذکر می‌دهد و آموزش می‌دهد که کودک در این شرایط باید شجاعت پس زدن غریبه را داشته باشد و حتما به پدر یا مادرش اطلاع دهد. 

«گول گولاخین و غولش» داستانی‌ست به قلم سوسن طاقدیس و تصویرگری سارا عضدی. گول گولاخین یک چراغ جادو را از حیوانات جنگل می‌دزد و فرار می‌کند به سمت خانه‌اش. گول گولاخین آرزوهای فراوانی به غول چراغ جادو می‌گوید تا برایش برآورده کند اما غول چراغ جادو حسابی برای گول گولاخین دردسرساز می‌شود. «با دارچینی‌ها» شیوه‌ی ساخت شخصیت‌ها و دکور نمایش «کی باغچه را لگد کرد» را آموزش می‌دهد. برای ساخت عروسک‌ها از مقوا، پارچه، کش، دستمال کاغذی و چسب مایع استفاده می‌شود. نمایشنامه‌ی «کی باغچه را لگد کرد» موجود در مجله نبات کوچولو شماره 85 سه شخصیت دارد و درباره‌ی پیرمردی‌ست که باغچه‌ی سرسبزی دارد. او یک روز متوجه می‌شود که انگار کسی باغچه‌اش را لگد کرده است. پیرمرد کمین می‌کند تا مقصر را گیر بیندازد. 

«رنگ و وارنگ» سروده‌‌ی طیبه شامانی ست که کارهای روزمره‌ی خانوم قدا را به زبان کودکانه و جالب تعریف می‌کند. نت موسیقی این شعر نیز نوشته شده تا کودکان علاقه‌مند لذت بیشتری ببرند. «ماجراجویی هاپو کوچولو» نوشته‌ی ماریت رابینسون است و ران ژالم آن را تصویرگری کرده است. این کمیک کوتاه درباره‌ی صداهای حیوانات مختلف در جنگل است که مانند آوازی به گوش می‌رسد. 

«سنجاقک» دو کتاب را به بچه‌های عزیز معرفی می‌کند: «اسمش چیه» مجموعه سروده‌های شاعران سرشناس ایرانی‌ست که انتشارات افق آن را چاپ کرده است. «هیچ‌کس پیدایم نمی‌کند» نیز نام کتاب بعدی ست که جان کلاسن آن را نوشته و انتشارات پرتقال آن را منتشر کرده است.. 

طیبه شامانی در شعر «می‌گم باشه» مجله نبات کوچولو شماره 85 به یکی از مشکلات روزمره هنگام خرید کردن اشاره می‌کند. کودک این شعر با اینکه دوست دارد همه چیزها را بخرد اما به حرف مامانی گوش می‌کند و فقط یک چیز برمی‌دارد. مریم زرنشان نیز در شعر «مهمونی» از زمانی می‌گوید که موقع خداحافظی و برگشتن از مهمانی بچه‌ها هنوز می‌خواهند بمانند و بازی کنند. این دو شعر اخیر در تقویت مهارت‌های اجتماعی در خلال کارهای روزمره موثرند. «خرس کوچولوی مامان» نام کتابی با همین عنوان و به قلم جما کری و تصویرگری دیلیا سیکارلی ست. این داستان با ترجمه‌ی بهارک عضدی در نبات کوچولو چاپ شده است. داستان درباره‌ی خرس کوچولویی ست که از مامان چیزهای جدیدی یاد می‌گیرد. خرس کوچولو دوست دارد همیشه «خرس کوچولوی مامان» باقی بماند. 

«سلام قورباغه»، شعری‌ست که محل زندگی، تغذیه، زادوولد و بدن قورباغه را همراه با عکس‌هایی از قورباغه توضیح می‌دهد. در صفحات بعد نیز نقاشی‌های بچه‌ها از قورباغه‌های خودشان چاپ شده است. در «میوه‌های شکلاتی» شیوه‌ی درست کردن یک خوراکی ساده آموزش داده می‌شود که بچه‌ها از پس آن برمی‌آیند. «خرس کوچولو از خانه رد می‌شود» از «داستان‌های خرسی» ست که ماری اویینس آن را نوشته و بهارک عضدی برای این شماره از مجله‌‌ی نبات کوچولو ترجمه کرده است. «سوفی و پرنده‌ها» داستانی درباره‌ی رسیدگی به بهداشت فردی ست که کودک اولین گام‌های قصه‌گویی را در آن برمی‌دارد و باعث می‌شود تا کودک در این لذت شریک شود. زهرا موسوی در «آفتاب و مهتاب»، نعمت‌های زمین را به زبان شعر برمی‌شمارد. در انتها نیز افسانه شعبان‌نژاد در شعر «دونه‌ی بارون»، یک لالایی به کودکان عزیز تقدیم می‌کند.